• Varsayılan SSH Portunu Değiştirin: Çoğu otomatik tarayıcı ve bot, varsayılan SSH portu olan 22'yi hedef alır. Portu değiştirmek, bu tür basit saldırıları engellemek için ilk adımdır. Örneğin, 2222 veya başka bir yüksek port numarası kullanabilirsiniz. Bu değişikliği yapmak için SSH yapılandırma dosyasını düzenlemeniz gerekir:
  
  Kod:

  sudo nano /etc/ssh/sshd_config

  Dosya içinde Port 22 satırını bulun ve istediğiniz port numarasıyla değiştirin (örneğin, Port 2222). Değişiklikten sonra SSH servisini yeniden başlatmayı unutmayın:
  
  Kod:

  sudo systemctl restart sshd

• Root Girişini Devre Dışı Bırakın: Root hesabı, sistem üzerinde tam yetkiye sahip olduğundan, bu hesap üzerinden doğrudan SSH erişimine izin vermek son derece risklidir. Saldırganlar genellikle root kullanıcı adını tahmin etmeye çalışır. Bunun yerine, normal bir kullanıcı oluşturup sudo yetkisi vererek root yetkilerini gerektiğinde kullanın. sshd_config dosyasında şu satırı bulun ve değiştirin:
  
  Kod:

  PermitRootLogin no

• Parola Yerine Anahtar Tabanlı Kimlik Doğrulama Kullanın: Parolalar kaba kuvvet saldırılarına (brute-force) karşı zayıftır. SSH anahtar çiftleri (bir genel, bir özel anahtar) çok daha güvenli bir yöntem sunar. Genel anahtar sunucunuza yüklenirken, özel anahtar bilgisayarınızda güvenli bir şekilde saklanır. Anahtar tabanlı kimlik doğrulama, parolasız ve daha güçlü bir şifreleme ile bağlantı kurmanızı sağlar. Anahtar oluşturma ve sunucuya kopyalama adımları genellikle şunlardır:
  
  Kod:

  ssh-keygen -t rsa -b 4096
  ssh-copy-id kullanici_adi@sunucu_adresi

• Fail2ban Kurulumu: Fail2ban, başarısız giriş denemelerini izleyerek belirli bir sayıda denemeden sonra IP adreslerini otomatik olarak engelleyen bir araçtır. Bu, kaba kuvvet saldırılarına karşı mükemmel bir savunma hattıdır. Kurulum ve yapılandırması oldukça basittir:
  
  Kod:

  sudo apt update
  sudo apt install fail2ban

  Fail2ban'ı yapılandırmak için `jail.conf` dosyasını `jail.local` olarak kopyalayıp düzenlemeniz önerilir. Daha fazla bilgi için Fail2ban resmi dokümantasyonunu inceleyebilirsiniz: https://www.fail2ban.org/documentation.html

• Varsayılan Politikaları Ayarlayın: Çoğu güvenlik uzmanı, gelen tüm bağlantıların varsayılan olarak reddedilmesini (DENY) ve giden bağlantıların varsayılan olarak izin verilmesini (ALLOW) önerir. UFW için:
  
  Kod:

  sudo ufw default deny incoming
  sudo ufw default allow outgoing

• Gerekli Portlara İzin Verin: Sunucunuzun çalışması için kritik olan portlara (örneğin, yeni SSH portunuz, HTTP için 80, HTTPS için 443) izin vermelisiniz. Örneğin:
  
  Kod:

  sudo ufw allow 2222/tcp  # Yeni SSH portunuz
  sudo ufw allow 80/tcp
  sudo ufw allow 443/tcp

• Güvenlik Duvarını Etkinleştirin: Kuralları belirledikten sonra güvenlik duvarını etkinleştirin. Bu adımı dikkatli atın, aksi takdirde sunucunuza erişiminiz kesilebilir!
  
  Kod:

  sudo ufw enable

  Etkinleştirmeden önce kuralları kontrol etmek için `sudo ufw dry-run` komutunu kullanabilirsiniz. Durumu kontrol etmek için:
  
  Kod:

  sudo ufw status verbose

Güvenlik, statik bir durum değil, sürekli bir süreçtir. Güncellemeler, bu sürecin vazgeçilmez bir parçasıdır.

Genişletmek için tıkla ...

sudo apt update && sudo apt upgrade -y

sudo yum update -y

• En Az Yetki Prensibi: Her kullanıcıya veya servise sadece görevi için kesinlikle gerekli olan en düşük yetkiler verilmelidir. İhtiyacı olmayan yetkilere sahip kullanıcılar veya uygulamalar, bir ihlal durumunda sisteme daha fazla zarar verebilir.
  
• Zayıf Parolalardan Kaçının: Karmaşık, uzun ve benzersiz parolalar kullanın. Parola politikaları uygulayın ve kullanıcıları periyodik olarak parola değiştirmeye teşvik edin. Parola yöneticileri kullanmak bu konuda yardımcı olabilir.
  
• Kullanılmayan Hesapları Devre Dışı Bırakın/Silin: Artık kullanılmayan veya eski çalışanlara ait hesaplar bir güvenlik riski oluşturur. Bu hesapları düzenli olarak gözden geçirin ve devre dışı bırakın veya silin.
  
• Sudo Kullanımı: Root yerine `sudo` ile yetkilendirilmiş normal kullanıcılar oluşturun. `sudo` loglarını takip etmek, yetkili komutların kimler tarafından ne zaman çalıştırıldığını izlemenizi sağlar.

• Merkezi Loglama: Birden fazla sunucunuz varsa, logları merkezi bir sunucuda toplamak ve analiz etmek için rsyslog veya ELK Stack (Elasticsearch, Logstash, Kibana) gibi çözümler kullanmayı düşünün.
  
• Log Rotasyonu: Log dosyaları zamanla çok büyük boyutlara ulaşabilir. `logrotate` gibi araçlarla logların düzenli olarak sıkıştırılması, arşivlenmesi ve silinmesi disk alanından tasarruf sağlar ve logların yönetilebilir kalmasını sağlar.
  
  Kod:

  # logrotate yapılandırma örneği
  /var/log/nginx/*.log {
      daily
      missingok
      rotate 14
      compress
      delaycompress
      notifempty
      create 0640 www-data adm
      sharedscripts
      postrotate
          if [ -f /var/run/nginx.pid ]; then
              kill -USR1 `cat /var/run/nginx.pid`
          fi
      endscript
  }

• Saldırı İzleme Araçları: OSSEC, Wazuh gibi HIDS (Host-based Intrusion Detection System) araçları, dosya bütünlüğü izleme, log analizi ve rootkit tespiti gibi gelişmiş güvenlik izleme yetenekleri sunar.

sudo systemctl list-units --type=service --state=running

sudo systemctl stop servis_adi
sudo systemctl disable servis_adi

• Minimum İzin Prensibi: Her zaman dosyalara ve dizinlere yalnızca gerekli olan en düşük izinleri verin. Örneğin, web sunucusu dosyaları genellikle 644 (dosyalar) ve 755 (dizinler) izinlerine sahip olmalıdır. Çoğu zaman 777 gibi açık izinlerden kesinlikle kaçınılmalıdır.
  
• Önemli Sistem Dosyaları: `/etc`, `/var/log`, `/bin` gibi dizinlerin izinlerini ve sahipliklerini düzenli olarak kontrol edin ve standart ayarlardan sapma olup olmadığını izleyin. Örneğin, SSH private key dosyanızın izni `600` olmalıdır.
  
  Kod:

  chmod 600 ~/.ssh/id_rsa

  
  (Bu bir güvenlik ikonu veya ilgili bir şema olabilir)

• Otomatik ve Periyodik Yedeklemeler: Verilerinizin kritiklik seviyesine göre günlük, haftalık veya aylık yedekleme planları oluşturun. Cron işleri veya yedekleme yazılımları (örneğin, Rsync, BorgBackup) kullanabilirsiniz.
  
• Off-site Yedeklemeler: Yedeklerinizi sunucunuzdan fiziksel olarak ayrı bir konumda (örneğin, bulut depolama, ayrı bir yedekleme sunucusu) saklayın. Bu, sunucunun bulunduğu yerde bir felaket olması durumunda yedeklerin de kaybolmasını önler.
  
• Şifreleme: Hassas verileri içeren yedekleri şifreleyin. Bu, yedeklerin yetkisiz ellere geçmesi durumunda verilerin okunmasını engeller.
  
• Yedeklemeleri Test Edin: En iyi yedekleme, kurtarılamayan yedeklemedir. Periyodik olarak yedeklerinizden geri yükleme denemeleri yaparak onların işe yaradığından emin olun.

• Rootkit Tarayıcıları: `rkhunter` ve `chkrootkit` gibi araçlar, sunucunuzda kötü amaçlı yazılımların veya rootkitlerin varlığını kontrol eder. Düzenli olarak çalıştırmanız önerilir.
  
  Kod:

  sudo apt install rkhunter chkrootkit
  sudo rkhunter --check
  sudo chkrootkit

• Antivirüs Yazılımları: Linux sunucularına doğrudan Windows'taki gibi virüsler nadiren bulaşsa da, sunucunuz aracılığıyla yayılabilecek kötü amaçlı yazılımları tespit etmek için ClamAV gibi bir antivirüs kullanabilirsiniz. Özellikle mail veya dosya sunucusu görevi görüyorsa bu önemlidir.
  
  Kod:

  sudo apt install clamav
  sudo freshclam
  clamscan -r / --bell -i

• Güvenlik Tarayıcıları (Vulnerability Scanners): Harici veya dahili ağdan Nessus, OpenVAS gibi araçlarla zafiyet taraması yapabilirsiniz. Bu araçlar, bilinen güvenlik açıklarını tespit etmenize yardımcı olur.