Giriş: Web Güvenliğinin Önemi
Günümüz dijital dünyasında, web tabanlı uygulamalar iş süreçlerimizin ve günlük yaşamımızın vazgeçilmez bir parçası haline gelmiştir. İnternet bankacılığından e-ticarete, sosyal medya platformlarından kurumsal yönetim sistemlerine kadar geniş bir yelpazede kullanılan bu uygulamalar, doğru bir şekilde korunmadığında ciddi güvenlik riskleri taşımaktadır. Siber saldırganlar, sürekli olarak uygulamalardaki zafiyetleri arayarak kullanıcı verilerini ele geçirmeye, sistemleri devre dışı bırakmaya veya kötü niyetli faaliyetlerde bulunmaya çalışmaktadırlar. Bu nedenle, web tabanlı uygulamaların geliştirilmesinden dağıtımına ve sürekli bakımına kadar her aşamada güvenlik odaklı bir yaklaşım benimsemek kritik öneme sahiptir. Bu makalede, en yaygın web saldırı türlerini, bu saldırılardan korunma yöntemlerini ve genel güvenlik stratejilerini detaylı bir şekilde inceleyeceğiz.
Yaygın Web Saldırı Türleri ve Önleme Yöntemleri:
1. SQL Enjeksiyonu (SQL Injection)
Açıklama: SQL Enjeksiyonu, saldırganın web uygulamasının veritabanına sorgu göndermek için kullanılan girdi alanlarına kötü niyetli SQL kodları enjekte etmesiyle gerçekleşen bir saldırı türüdür. Bu saldırı sayesinde saldırgan, veritabanından hassas bilgileri okuyabilir, verileri değiştirebilir, silebilir ve hatta veritabanı sunucusu üzerinde komut çalıştırabilir.
Önleme Yöntemleri:
*
2. Siteler Arası Komut Dosyası Çalıştırma (Cross-Site Scripting - XSS)
Açıklama: XSS, saldırganın web uygulamasına zararlı istemci tarafı betik kodları (genellikle JavaScript) enjekte ederek, diğer kullanıcıların tarayıcılarında bu kodların çalışmasını sağlamasıdır. Bu saldırı ile oturum çerezleri çalınabilir, kullanıcı arayüzü manipüle edilebilir veya kullanıcılar kötü amaçlı sitelere yönlendirilebilir. XSS başlıca üç tipe ayrılır: yansıyan (Reflected), depolanmış (Stored) ve DOM tabanlı (DOM-based).
Önleme Yöntemleri:
*
3. Siteler Arası İstek Sahtekarlığı (Cross-Site Request Forgery - CSRF)
Açıklama: CSRF saldırısı, saldırganın bir kullanıcının oturum açtığı bir web sitesinde, kullanıcının bilgisi ve rızası olmadan işlem yapmasını sağlamasıdır. Saldırgan, kullanıcıyı zararlı bir bağlantıya tıklamaya veya bir formu doldurmaya ikna ederek, kullanıcının kimliğine bürünerek işlem gerçekleştirmesini sağlar (örn. şifre değiştirme, para transferi).
Önleme Yöntemleri:
*
4. Bozulan Kimlik Doğrulama ve Oturum Yönetimi (Broken Authentication & Session Management)
Açıklama: Bu zafiyetler, kimlik doğrulama veya oturum yönetimi mekanizmalarındaki hatalardan kaynaklanır. Kullanıcı adı ve şifrelerin zayıf korunması, oturum ID'lerinin kolayca tahmin edilebilir olması, oturum süresinin aşırı uzun olması veya oturumların düzgün bir şekilde sonlandırılmaması gibi durumlar, saldırganların kullanıcı hesaplarını ele geçirmesine veya oturumları sömürmesine olanak tanır.
Önleme Yöntemleri:
*
5. Güvenli Olmayan Serileştirme/Seri Olmayanlaştırma (Insecure Deserialization)
Açıklama: Serileştirme, nesnelerin bir formatta (örn. JSON, XML, ikili) depolanması veya iletilmesi için düz bir veri akışına dönüştürülmesidir. Seri olmayanlaştırma ise bu veri akışını tekrar nesnelere dönüştürme işlemidir. Güvenli olmayan seri olmayanlaştırma, uygulamanın seri olmayanlaştırılan verileri doğru bir şekilde doğrulamaması durumunda saldırganların kötü amaçlı nesneleri enjekte ederek uzaktan kod çalıştırmasına (RCE) yol açabilen kritik bir zafiyettir.
Önleme Yöntemleri:
*
6. Güvenlik Yanlış Yapılandırması (Security Misconfiguration)
Açıklama: Bu, uygulamanın, web sunucusunun, veritabanının, çerçevelerin veya işletim sisteminin varsayılan, güvensiz yapılandırmalarla bırakılması veya güvenlik kontrollerinin yanlış uygulanması sonucu ortaya çıkan geniş bir zafiyet kategorisidir. Örneğin, varsayılan kimlik bilgileri, gereksiz hizmetlerin açık olması, hata mesajlarının çok fazla bilgi vermesi, dizin listeleme etkinleştirilmesi gibi durumlar.
Önleme Yöntemleri:
*
7. Yetersiz Günlükleme ve İzleme (Insufficient Logging & Monitoring)
Açıklama: Uygulamalarda yeterli güvenlik günlüğü kaydının tutulmaması ve bu günlüklerin düzenli olarak izlenmemesi, saldırıların tespitini ve müdahalesini geciktirir veya imkansız hale getirir. Bu, saldırganların uzun süre fark edilmeden sistemde kalmasına olanak tanır.
Önleme Yöntemleri:
*
8. Bilinen Zafiyetlere Sahip Bileşenlerin Kullanımı (Using Components with Known Vulnerabilities)
Açıklama: Uygulamaların sıklıkla kullandığı üçüncü taraf kütüphaneler, çerçeveler, işletim sistemleri ve diğer yazılım bileşenleri bilinen güvenlik zafiyetlerine sahip olabilir. Bu bileşenlerin güncellenmemesi veya yamalanmaması, uygulamanın bu zafiyetlere karşı savunmasız kalmasına neden olur.
Önleme Yöntemleri:
*
9. Yönlendirme ve İletme Saldırıları (Unvalidated Redirects and Forwards)
Açıklama: Uygulamaların kullanıcıları başka bir sayfaya yönlendirirken veya dahili olarak iletme yaparken, hedef URL'yi doğrulamaması durumunda ortaya çıkan bir zafiyettir. Saldırgan, bu zafiyeti kullanarak kullanıcıları kimlik avı sitelerine yönlendirebilir veya yetkisiz sayfalara erişim sağlayabilir.
Önleme Yöntemleri:
*
Genel Güvenlik En İyi Uygulamaları ve İleri Stratejiler:
Web uygulaması güvenliği, sürekli bir süreçtir ve tek seferlik bir işlem değildir. Yukarıda bahsedilen spesifik önlemlerin yanı sıra, aşağıdaki genel stratejiler de uygulamanızın güvenliğini artıracaktır:
Sonuç:
Web tabanlı uygulamalarda saldırı önleme, sadece teknik bir konu değil, aynı zamanda kapsamlı bir süreç yönetimi ve güvenlik kültürü meselesidir. Uygulama geliştirme yaşam döngüsünün her aşamasında güvenliği bir öncelik olarak ele almak, düzenli güvenlik kontrolleri yapmak, en güncel teknolojileri ve en iyi uygulamaları takip etmek, potansiyel saldırılara karşı sağlam bir savunma hattı oluşturmanın temelidir. Bu makalede ele alınan yöntemler, web uygulamalarınızı siber tehditlere karşı daha dirençli hale getirme yolunda atılabilecek sağlam adımları temsil etmektedir. Güvenli kodlama alışkanlıkları ve sürekli öğrenme ile uygulamalarımızın güvenliğini en üst düzeyde tutabiliriz.
Günümüz dijital dünyasında, web tabanlı uygulamalar iş süreçlerimizin ve günlük yaşamımızın vazgeçilmez bir parçası haline gelmiştir. İnternet bankacılığından e-ticarete, sosyal medya platformlarından kurumsal yönetim sistemlerine kadar geniş bir yelpazede kullanılan bu uygulamalar, doğru bir şekilde korunmadığında ciddi güvenlik riskleri taşımaktadır. Siber saldırganlar, sürekli olarak uygulamalardaki zafiyetleri arayarak kullanıcı verilerini ele geçirmeye, sistemleri devre dışı bırakmaya veya kötü niyetli faaliyetlerde bulunmaya çalışmaktadırlar. Bu nedenle, web tabanlı uygulamaların geliştirilmesinden dağıtımına ve sürekli bakımına kadar her aşamada güvenlik odaklı bir yaklaşım benimsemek kritik öneme sahiptir. Bu makalede, en yaygın web saldırı türlerini, bu saldırılardan korunma yöntemlerini ve genel güvenlik stratejilerini detaylı bir şekilde inceleyeceğiz.
Yaygın Web Saldırı Türleri ve Önleme Yöntemleri:
1. SQL Enjeksiyonu (SQL Injection)
Açıklama: SQL Enjeksiyonu, saldırganın web uygulamasının veritabanına sorgu göndermek için kullanılan girdi alanlarına kötü niyetli SQL kodları enjekte etmesiyle gerçekleşen bir saldırı türüdür. Bu saldırı sayesinde saldırgan, veritabanından hassas bilgileri okuyabilir, verileri değiştirebilir, silebilir ve hatta veritabanı sunucusu üzerinde komut çalıştırabilir.
Önleme Yöntemleri:
*
- Hazırlanmış İfadeler (Prepared Statements) ve Parametreli Sorgular: Kullanıcıdan alınan verileri doğrudan SQL sorgusu içine eklemek yerine, veritabanı sürücüsü tarafından sorgudan ayrı olarak işlenecek parametreler olarak göndermek en etkili yöntemdir. Bu, verinin kod olarak yorumlanmasını engeller.
- ORM (Object-Relational Mapping) Kullanımı: Modern web çerçevelerinde kullanılan ORM araçları (örn. Django ORM, Hibernate) genellikle SQL enjeksiyonuna karşı dahili koruma sağlar.
- Kapsamlı Girdi Doğrulama (Input Validation): Kullanıcıdan gelen her türlü girdinin beklentilere uygun olup olmadığını (veri tipi, uzunluk, format vb.) sunucu tarafında sıkı bir şekilde doğrulamak önemlidir. İzin verilmeyen karakterleri filtrelemek veya kaçış karakteri ile dönüştürmek gereklidir.
- En Az Yetki Prensibi (Principle of Least Privilege): Veritabanı kullanıcılarının, sadece ihtiyaç duydukları işlemleri yapabilecekleri en düşük yetkilere sahip olmasını sağlamak, olası bir enjeksiyon saldırısının vereceği zararı sınırlar.
2. Siteler Arası Komut Dosyası Çalıştırma (Cross-Site Scripting - XSS)
Açıklama: XSS, saldırganın web uygulamasına zararlı istemci tarafı betik kodları (genellikle JavaScript) enjekte ederek, diğer kullanıcıların tarayıcılarında bu kodların çalışmasını sağlamasıdır. Bu saldırı ile oturum çerezleri çalınabilir, kullanıcı arayüzü manipüle edilebilir veya kullanıcılar kötü amaçlı sitelere yönlendirilebilir. XSS başlıca üç tipe ayrılır: yansıyan (Reflected), depolanmış (Stored) ve DOM tabanlı (DOM-based).
Önleme Yöntemleri:
*
- Çıktı Kodlama (Output Encoding/Escaping): Kullanıcıdan alınan ve web sayfasına yansıtılacak tüm verilerin, tarayıcı tarafından kod olarak değil, veri olarak yorumlanmasını sağlayacak şekilde kodlanması (örn. HTML varlıkları olarak). Bu, her zaman ve her yerde yapılmalıdır.
- İçerik Güvenlik Politikası (Content Security Policy - CSP): Sunucudan gönderilen HTTP başlıkları aracılığıyla tarayıcıya, hangi kaynaklardan betik, stil veya diğer medya dosyalarının yüklenebileceğini belirten bir güvenlik katmanıdır. Bu, XSS saldırılarının etkisini önemli ölçüde azaltır.
- Güvenilir HTML Sanitizasyonu: Kullanıcıların HTML içeriği girmesine izin verilen durumlarda (örn. forumlar), bilinen ve güvenilir kütüphaneler (örn. OWASP ESAPI Encoder, DOMPurify) kullanarak yalnızca güvenli HTML etiketlerine ve niteliklerine izin verilmesi.
3. Siteler Arası İstek Sahtekarlığı (Cross-Site Request Forgery - CSRF)
Açıklama: CSRF saldırısı, saldırganın bir kullanıcının oturum açtığı bir web sitesinde, kullanıcının bilgisi ve rızası olmadan işlem yapmasını sağlamasıdır. Saldırgan, kullanıcıyı zararlı bir bağlantıya tıklamaya veya bir formu doldurmaya ikna ederek, kullanıcının kimliğine bürünerek işlem gerçekleştirmesini sağlar (örn. şifre değiştirme, para transferi).
Önleme Yöntemleri:
*
- CSRF Belirteçleri (CSRF Tokens): Her kritik işlem için benzersiz, tahmin edilemez ve oturuma bağlı bir belirteç (token) oluşturularak, form gönderimlerine dahil edilmesi. Sunucu, isteği işleme koymadan önce bu belirtecin geçerliliğini doğrulamalıdır.
- SameSite Çerezleri: Modern tarayıcılar tarafından desteklenen SameSite özelliği, çerezlerin yalnızca aynı alan adından gelen isteklerle gönderilmesini sağlayarak CSRF riskini azaltır.
- Referer Başlığı Doğrulaması: Kritik işlemler için Referer HTTP başlığının uygulamanın kendi alan adından geldiğini kontrol etmek, ancak bu yöntem bazı durumlarda atlatılabilir veya gizlilik nedenleriyle devre dışı bırakılabilir.
4. Bozulan Kimlik Doğrulama ve Oturum Yönetimi (Broken Authentication & Session Management)
Açıklama: Bu zafiyetler, kimlik doğrulama veya oturum yönetimi mekanizmalarındaki hatalardan kaynaklanır. Kullanıcı adı ve şifrelerin zayıf korunması, oturum ID'lerinin kolayca tahmin edilebilir olması, oturum süresinin aşırı uzun olması veya oturumların düzgün bir şekilde sonlandırılmaması gibi durumlar, saldırganların kullanıcı hesaplarını ele geçirmesine veya oturumları sömürmesine olanak tanır.
Önleme Yöntemleri:
*
- Güçlü Şifre Politikaları: Karmaşık, uzun ve düzenli olarak değiştirilen şifrelerin kullanılmasını zorunlu kılmak.
- Çok Faktörlü Kimlik Doğrulama (MFA): Şifreye ek olarak ikinci bir doğrulama faktörü (örn. SMS kodu, OTP uygulaması) kullanmak.
- Güvenli Oturum Kimlikleri: Oturum ID'lerinin rastgele, yeterince uzun ve tahmin edilemez olmasını sağlamak. Oturum ID'lerini URL'de değil, sadece çerezlerde tutmak.
- HTTPS Kullanımı: Tüm hassas iletişimlerin SSL/TLS üzerinden şifrelenmesini sağlamak. Bu, oturum ID'lerinin ağ üzerinden çalınmasını engeller.
- Oturum Zaman Aşımı ve Sonlandırma: Belirli bir süre aktif olmayan oturumları otomatik olarak sonlandırmak ve kullanıcı çıkış yaptığında oturumu sunucu tarafında da geçersiz kılmak.
- Parola Hashleme ve Tuzlama: Şifreleri doğrudan veritabanında depolamak yerine, güçlü tek yönlü hash algoritmaları (örn. Argon2, bcrypt, scrypt) kullanarak hashlemek ve her şifre için benzersiz bir tuz (salt) kullanmak.
5. Güvenli Olmayan Serileştirme/Seri Olmayanlaştırma (Insecure Deserialization)
Açıklama: Serileştirme, nesnelerin bir formatta (örn. JSON, XML, ikili) depolanması veya iletilmesi için düz bir veri akışına dönüştürülmesidir. Seri olmayanlaştırma ise bu veri akışını tekrar nesnelere dönüştürme işlemidir. Güvenli olmayan seri olmayanlaştırma, uygulamanın seri olmayanlaştırılan verileri doğru bir şekilde doğrulamaması durumunda saldırganların kötü amaçlı nesneleri enjekte ederek uzaktan kod çalıştırmasına (RCE) yol açabilen kritik bir zafiyettir.
Önleme Yöntemleri:
*
- Güvenilmeyen Kaynaklardan Gelen Verileri Seri Olmayanlaştırmaktan Kaçınma: Mümkünse, güvenilmeyen veya manipüle edilebilecek kaynaklardan gelen serileştirilmiş verileri seri olmayanlaştırmayın.
- Veri Bütünlüğü Kontrolü: Seri olmayanlaştırmadan önce dijital imzalar veya şifreleme kullanarak verinin bütünlüğünü ve kaynağını doğrulamak.
- Tip Kısıtlaması (Type Constraints): Seri olmayanlaştırma işlemi sırasında izin verilen nesne türlerini açıkça belirtmek ve yalnızca beklenen türlerin seri olmayanlaştırılmasına izin vermek.
6. Güvenlik Yanlış Yapılandırması (Security Misconfiguration)
Açıklama: Bu, uygulamanın, web sunucusunun, veritabanının, çerçevelerin veya işletim sisteminin varsayılan, güvensiz yapılandırmalarla bırakılması veya güvenlik kontrollerinin yanlış uygulanması sonucu ortaya çıkan geniş bir zafiyet kategorisidir. Örneğin, varsayılan kimlik bilgileri, gereksiz hizmetlerin açık olması, hata mesajlarının çok fazla bilgi vermesi, dizin listeleme etkinleştirilmesi gibi durumlar.
Önleme Yöntemleri:
*
- Güvenli Kurulum ve Yapılandırma: Tüm sunucuları, veritabanlarını ve uygulama ortamlarını güvenlik en iyi uygulamalarına göre yapılandırmak (hardening).
- Varsayılanları Değiştirme: Varsayılan parolaları, kullanıcı adlarını ve diğer yapılandırma ayarlarını değiştirmek.
- Gereksiz Özellikleri Devre Dışı Bırakma: Kullanılmayan hizmetleri, portları veya özelliklerin devre dışı bırakılması.
- Hata Yönetimi: Üretim ortamında genel, bilgilendirici olmayan hata mesajları göstermek ve detaylı hata kayıtlarını sadece log dosyalarına yazmak.
- Düzenli Denetimler: Sistem ve uygulama yapılandırmalarını düzenli olarak güvenlik zafiyetleri açısından denetlemek.
7. Yetersiz Günlükleme ve İzleme (Insufficient Logging & Monitoring)
Açıklama: Uygulamalarda yeterli güvenlik günlüğü kaydının tutulmaması ve bu günlüklerin düzenli olarak izlenmemesi, saldırıların tespitini ve müdahalesini geciktirir veya imkansız hale getirir. Bu, saldırganların uzun süre fark edilmeden sistemde kalmasına olanak tanır.
Önleme Yöntemleri:
*
- Kapsamlı Güvenlik Günlüğü Kaydı: Kimlik doğrulama girişimleri, kritik işlemler, yetkilendirme hataları, veri erişimi gibi önemli güvenlik olaylarını yeterli ayrıntıda kaydetmek.
- Merkezi Günlük Yönetimi (SIEM): Güvenlik olaylarını tek bir noktada toplamak, analiz etmek ve korelasyon kurmak için Güvenlik Bilgileri ve Olay Yönetimi (SIEM) sistemleri kullanmak.
- Gerçek Zamanlı İzleme ve Uyarılar: Şüpheli aktiviteleri veya eşikleri aşan olayları anında tespit etmek için izleme araçları kurmak ve otomatik uyarılar oluşturmak.
8. Bilinen Zafiyetlere Sahip Bileşenlerin Kullanımı (Using Components with Known Vulnerabilities)
Açıklama: Uygulamaların sıklıkla kullandığı üçüncü taraf kütüphaneler, çerçeveler, işletim sistemleri ve diğer yazılım bileşenleri bilinen güvenlik zafiyetlerine sahip olabilir. Bu bileşenlerin güncellenmemesi veya yamalanmaması, uygulamanın bu zafiyetlere karşı savunmasız kalmasına neden olur.
Önleme Yöntemleri:
*
- Bileşen Envanteri: Uygulamada kullanılan tüm üçüncü taraf bileşenlerin bir listesini tutmak ve sürümlerini takip etmek.
- Düzenli Güncelleme ve Yama: Kullanılan tüm bileşenleri ve bağımlılıkları düzenli olarak güncelleyerek bilinen zafiyetlerin giderildiğinden emin olmak.
- Zafiyet Tarama Araçları: Otomatik araçlar (örn. OWASP Dependency-Check, Snyk) kullanarak bağımlılıklardaki bilinen zafiyetleri tespit etmek.
9. Yönlendirme ve İletme Saldırıları (Unvalidated Redirects and Forwards)
Açıklama: Uygulamaların kullanıcıları başka bir sayfaya yönlendirirken veya dahili olarak iletme yaparken, hedef URL'yi doğrulamaması durumunda ortaya çıkan bir zafiyettir. Saldırgan, bu zafiyeti kullanarak kullanıcıları kimlik avı sitelerine yönlendirebilir veya yetkisiz sayfalara erişim sağlayabilir.
Önleme Yöntemleri:
*
- Hedef Doğrulaması: Yönlendirme veya iletme yapılacak URL'nin uygulamanın kendi kontrolündeki bir diziye ait olduğunu veya güvenilir bir beyaz listede yer aldığını doğrulamak.
- Kullanıcı Tarafından Belirlenen Hedeflerden Kaçınma: Mümkünse, yönlendirme hedeflerinin kullanıcı girdisine doğrudan bağlı olmamasını sağlamak.
Genel Güvenlik En İyi Uygulamaları ve İleri Stratejiler:
Web uygulaması güvenliği, sürekli bir süreçtir ve tek seferlik bir işlem değildir. Yukarıda bahsedilen spesifik önlemlerin yanı sıra, aşağıdaki genel stratejiler de uygulamanızın güvenliğini artıracaktır:
- Derinlemesine Savunma (Defense in Depth): Tek bir güvenlik katmanına güvenmek yerine, farklı güvenlik kontrollerini bir araya getirerek katmanlı bir savunma mekanizması oluşturmak.
- Güvenli Geliştirme Yaşam Döngüsü (SDLC): Güvenliği geliştirme sürecinin her aşamasına (tasarım, kodlama, test, dağıtım) entegre etmek. Bu yaklaşım, zafiyetlerin erken aşamalarda tespit edilmesini ve düzeltilmesini sağlar.
- Güvenlik Başlıkları (Security Headers): HTTP yanıt başlıklarını (örn. Content-Security-Policy, X-Frame-Options, X-Content-Type-Options, Strict-Transport-Security) doğru yapılandırarak tarayıcı tabanlı saldırılara karşı ek koruma sağlamak.
Kod:Header set Content-Security-Policy "default-src 'self'; script-src 'self' 'unsafe-inline'; object-src 'none'; img-src 'self' data:;" Header set X-Frame-Options "DENY" Header set X-Content-Type-Options "nosniff" Header set Strict-Transport-Security "max-age=31536000; includeSubDomains; preload" - Web Uygulama Güvenlik Duvarı (WAF - Web Application Firewall): Uygulamaya gelen kötü niyetli trafiği filtrelemek ve bilinen saldırı imzalarını tespit etmek için bir WAF kullanmak.
- Düzenli Güvenlik Testleri ve Sızma Testleri (Penetration Testing): Uygulamanın ve altyapısının zafiyetlerini proaktif olarak keşfetmek için bağımsız güvenlik uzmanları tarafından sızma testleri ve zafiyet taramaları yaptırmak.
- Güvenlik Bilinci Eğitimi: Geliştiriciler, operasyon ekipleri ve hatta son kullanıcılar dahil olmak üzere tüm paydaşların siber güvenlik konusunda bilinçlendirilmesi ve eğitilmesi.
- En Az Yetki İlkesi: Her kullanıcı, uygulama bileşeni veya hizmetin yalnızca görevini yerine getirmesi için gerekli olan minimum yetkilere sahip olması gerektiğini benimsemek.
Sonuç:
Web tabanlı uygulamalarda saldırı önleme, sadece teknik bir konu değil, aynı zamanda kapsamlı bir süreç yönetimi ve güvenlik kültürü meselesidir. Uygulama geliştirme yaşam döngüsünün her aşamasında güvenliği bir öncelik olarak ele almak, düzenli güvenlik kontrolleri yapmak, en güncel teknolojileri ve en iyi uygulamaları takip etmek, potansiyel saldırılara karşı sağlam bir savunma hattı oluşturmanın temelidir. Bu makalede ele alınan yöntemler, web uygulamalarınızı siber tehditlere karşı daha dirençli hale getirme yolunda atılabilecek sağlam adımları temsil etmektedir. Güvenli kodlama alışkanlıkları ve sürekli öğrenme ile uygulamalarımızın güvenliğini en üst düzeyde tutabiliriz.
