• REST (Representational State Transfer): Günümüzde en yaygın kullanılan API mimarisi stilidir. Kaynak tabanlı çalışır ve durumsuz (stateless) bir yapıya sahiptir. HTTP metodlarını (GET, POST, PUT, DELETE) kullanarak kaynaklar üzerinde işlem yapar.
• SOAP (Simple Object Access Protocol): Daha eski ve genellikle daha karmaşık olan bir protokoldür. XML tabanlıdır ve katı bir yapıya, WSDL (Web Services Description Language) gibi tanımlayıcı belgelere sahiptir. Kurumsal uygulamalarda hala kullanılabilir.
• JSON (JavaScript Object Notation): Hafif, okunabilir ve veri alışverişi için yaygın olarak kullanılan bir veri formatıdır. Genellikle RESTful API'ler ile birlikte kullanılır.
• XML (Extensible Markup Language): JSON'dan önce popüler olan, hiyerarşik yapıya sahip bir veri formatıdır. Hem SOAP hem de bazı REST API'lerinde kullanılabilir.
• HTTP Metotları:
  • GET: Kaynakları sunucudan almak için kullanılır. Veri okunur.
  • POST: Sunucuya yeni veri oluşturmak veya göndermek için kullanılır.
  • PUT: Mevcut bir kaynağı güncellemek veya tamamen değiştirmek için kullanılır.
  • DELETE: Bir kaynağı sunucudan silmek için kullanılır.
  • PATCH: Bir kaynağın kısmi güncellemesini yapmak için kullanılır.

• API Dokümantasyonunu Anlamak: Entegrasyona başlamadan önce, entegre edilecek API'nin dokümantasyonunu titizlikle incelemek elzemdir. Hangi uç noktaların (endpoints) olduğu, hangi HTTP metotlarının kullanıldığı, hangi parametrelerin gerekli olduğu ve yanıt formatının nasıl olduğu gibi bilgiler bu dokümanda yer alır. Eksiksiz bir dokümantasyon, entegrasyon sürecini büyük ölçüde hızlandırır.
• Kimlik Doğrulama (Authentication): Çoğu API, yetkisiz erişimi engellemek için kimlik doğrulama gerektirir. Yaygın yöntemler şunlardır:
  • API Anahtarı (API Key): İstekle birlikte gönderilen benzersiz bir anahtardır. Basit ve yaygındır.
  • OAuth 2.0: Güvenli ve yetkilendirilmiş erişim için kullanılan endüstri standardı bir protokoldür. Kullanıcının doğrudan şifre vermeden bir uygulamaya başka bir hizmete erişim izni vermesini sağlar.
  • JWT (JSON Web Tokens): Bilgiyi güvenli bir şekilde iletmek için kullanılan kompakt, URL güvenli bir belirteç formatıdır.
• İstek Gönderme ve Yanıt İşleme: Kimlik doğrulandıktan sonra, HTTP istemcileri aracılığıyla API'ye istekler gönderilir. Bu istekler genellikle GET, POST vb. metotları kullanır ve parametreler sorgu dizisi (query string), başlıklar (headers) veya istek gövdesi (request body) içinde gönderilir. Yanıtlar genellikle JSON veya XML formatında alınır ve uygulamanız bu veriyi ayrıştırmalı ve işlemelidir. Örneğin, Python'da Requests kütüphanesi veya JavaScript'te Axios gibi kütüphaneler bu işlemleri kolaylaştırır.
• Hata Yönetimi: API entegrasyonunda hatalarla karşılaşmak kaçınılmazdır. Sunucu tarafındaki sorunlar, geçersiz istekler veya yetkilendirme hataları gibi durumlar olabilir. HTTP durum kodları bu hataları anlamak için kritik öneme sahiptir:
  • Kod:

    200 OK

    : Başarılı yanıt.
  • Kod:

    400 Bad Request

    : Geçersiz istek formatı veya parametreler.
  • Kod:

    401 Unauthorized

    : Kimlik doğrulama başarısız.
  • Kod:

    403 Forbidden

    : Yetkilendirme yetersiz.
  • Kod:

    404 Not Found

    : Kaynak bulunamadı.
  • Kod:

    500 Internal Server Error

    : Sunucu tarafında beklenmeyen hata.
  API yanıtlarından dönen hata mesajlarını doğru bir şekilde yakalamak ve kullanıcıya anlamlı geri bildirimler sunmak, iyi bir kullanıcı deneyimi için hayati öneme sahiptir.
• Veri Dönüşümü ve Validasyon: API'den alınan veriler genellikle uygulamanızın dahili veri yapılarına uymayabilir. Bu noktada veri dönüşümü (serialization/deserialization) ve alınan verinin beklentilerinize uygun olup olmadığını kontrol etmek (validasyon) önemlidir.

• SSL/TLS Kullanımı: Tüm API iletişimleri için HTTPS kullanılmalıdır. Bu, verilerin şifrelenmesini ve man-in-the-middle saldırılarından korunmasını sağlar.
• Veri Şifreleme: Hassas veriler (örneğin kredi kartı bilgileri) API üzerinden gönderilmeden önce şifrelenmelidir.
• Yetkilendirme (Authorization): Kimlik doğrulamanın yanı sıra, kullanıcının veya uygulamanın belirli bir kaynağa veya işleme erişim yetkisinin olup olmadığı da kontrol edilmelidir. En düşük ayrıcalık ilkesi benimsenmelidir.
• API Anahtarlarının Güvenliği: API anahtarları asla açık kaynak kod repositorilerine konulmamalı, ortam değişkenleri veya güvenli bir anahtar kasası gibi yöntemlerle yönetilmelidir.

• Önbellekleme (Caching): Sıkça erişilen ve değişmeyen veriler için önbellekleme kullanmak, API çağrı sayısını azaltarak performansı artırır.
• Hız Limitleme (Rate Limiting): Bazı API'ler, belirli bir zaman diliminde yapabileceğiniz istek sayısına bir sınır koyar. Bu limitlere uymak için uygulamanızda uygun stratejiler (örneğin, token bucket algoritması) kullanmalısınız.
• Asenkron İşlemler: Uzun süren API çağrıları, ana uygulama iş parçacığını engellememek için asenkron olarak gerçekleştirilmelidir. Bu, uygulamanın duyarlılığını artırır.
• Toplu İşlemler (Batch Processing): Mümkünse, tek tek birçok küçük istek göndermek yerine, birden fazla işlemi tek bir API çağrısıyla halledebilecek toplu işlem uç noktalarını kullanın.

• E-ticaret: Ödeme geçitleri (Stripe, PayPal), kargo takip sistemleri, envanter yönetimi.
• Finans: Bankacılık işlemleri, döviz kuru verileri, borsa bilgileri.
• CRM (Müşteri İlişkileri Yönetimi): Satış otomasyonu, pazarlama platformları ile entegrasyon.
• Sosyal Medya: Paylaşım, yorum çekme, kullanıcı kimlik doğrulama.
• IoT (Nesnelerin İnterneti): Cihazlardan veri toplama ve kontrol etme.

import requests

api_key = "SENIN_API_ANAHTARIN"
sehir = "Istanbul"
url = f"https://api.havadurumu.com/v1/current?city={sehir}&apiKey={api_key}"

try:
    response = requests.get(url)
    response.raise_for_status() # HTTP hataları için istisna fırlatır
    data = response.json()

    print(f"{sehir} için hava durumu:")
    print(f"Sıcaklık: {data['main']['temp']}°C")
    print(f"Nem: {data['main']['humidity']}%")
    print(f"Açıklama: {data['weather'][0]['description']}")

except requests.exceptions.HTTPError as errh:
    print(f"Http Hatası: {errh}")
except requests.exceptions.ConnectionError as errc:
    print(f"Bağlantı Hatası: {errc}")
except requests.exceptions.Timeout as errt:
    print(f"Zaman Aşımı Hatası: {errt}")
except requests.exceptions.RequestException as err:
    print(f"Beklenmeyen Hata: {err}")

• Sürümleme (Versioning): API'nizin gelecekteki değişiklikleri için sürümleme stratejileri (örn. `/v1/`, `/v2/`) kullanın.
• Açık ve Anlaşılır Hata Mesajları: Geliştiricilerin hataları kolayca teşhis edebilmesi için açıklayıcı hata mesajları ve durum kodları sağlayın.
• Loglama ve İzleme: API çağrılarını ve hatalarını loglayarak performans sorunlarını veya anormal durumları izleyin.
• Test Etme: API entegrasyonlarını sürekli ve kapsamlı bir şekilde test edin (birim testleri, entegrasyon testleri). Postman, Insomnia gibi araçlar bu süreçte çok yardımcıdır.
• Duyarlılık ve Esneklik: API sağlayıcısının dokümantasyonunda belirtilen limitlere ve değişikliklere karşı duyarlı olun.
• Idempotence (Tekrarlanabilirlik): Özellikle POST veya PUT gibi durum değiştiren çağrıların birden fazla kez yapıldığında aynı sonucu vermesini sağlamak önemlidir.

API entegrasyonu, günümüz yazılım mimarilerinin bel kemiğini oluşturur. Doğru yapıldığında, iş süreçlerini hızlandırır, maliyetleri düşürür ve yeni iş modelleri için kapılar açar. Ancak güvenlik, performans ve hata yönetimi göz ardı edilmemelidir.

Genişletmek için tıkla ...