SELECT * FROM users WHERE username = '" + username + "' AND password = '" + password + "';

SELECT * FROM users WHERE username = 'admin' OR '1'='1' AND password = 'herhangibirsifre';

• Bant İçi (In-Band) SQL Enjeksiyonu: Saldırganın aynı iletişim kanalını kullanarak hem saldırıyı başlatıp hem de sonuçları almasıdır. En yaygın türdür.
  • Hata Tabanlı (Error-Based) SQL Enjeksiyonu: Saldırgan, veritabanının hata mesajlarını tetikleyerek veritabanı yapısı veya veriler hakkında bilgi toplar. Örneğin, bir SQL sorgusunda sentaks hatası oluşturarak, hata mesajının bir parçası olarak veritabanı bilgilerini sızdırabilir.
  • Birleşik Sorgu Tabanlı (Union-Based) SQL Enjeksiyonu: Saldırgan, meşru bir sorgunun sonuçlarına kendi sorgusunun sonuçlarını eklemek için `UNION` operatörünü kullanır. Bu sayede, farklı tablolardan veri çekebilir veya mevcut sorgunun amacını değiştirebilir.
• Çıkarımsal (Inferential) SQL Enjeksiyonu (Blind SQL Injection): Saldırgan, doğrudan veritabanı hata mesajları veya sorgu sonuçları alamaz. Bunun yerine, veritabanının davranışındaki (örneğin, sayfa yükleme süresi veya sayfa içeriğindeki küçük değişiklikler) farklılıkları gözlemleyerek veritabanı yapısını veya verilerini çıkarır.
  • Boolean Tabanlı Kör SQL Enjeksiyonu: Saldırgan, doğru veya yanlış değer döndüren koşulları göndererek veritabanından bilgi çeker. Örneğin, bir karakterin doğru olup olmadığını kontrol eden bir sorgu gönderir ve sayfanın dönüşüne göre (örneğin, 'Hoş geldiniz' veya 'Hata') sonuca ulaşır.
  • Zaman Tabanlı Kör SQL Enjeksiyonu: Saldırgan, veritabanının belirli bir koşul doğruysa belirli bir süre beklemesini sağlayan komutları (`SLEEP()` veya `WAITFOR DELAY`) kullanır. Koşulun doğru olup olmadığını anlamak için sayfanın yüklenme süresi gözlemlenir.
• Bant Dışı (Out-of-Band) SQL Enjeksiyonu: Saldırgan, verileri doğrudan saldırı kanalından alamaz. Bunun yerine, veritabanının harici bir sunucuya (örneğin, DNS veya HTTP isteği aracılığıyla) veri göndermesini sağlar. Bu, daha karmaşık senaryolarda ve belirli veritabanı sistemlerinde kullanılır.

• Veri Sızdırma: Kullanıcı adları, şifreler, kredi kartı bilgileri, kişisel veriler gibi hassas bilgilerin ele geçirilmesi.
• Veri Değiştirme veya Silme: Saldırganlar, mevcut verileri değiştirebilir veya tamamen silebilir, bu da iş süreçlerini sekteye uğratabilir veya büyük veri kaybına neden olabilir.
• Yetki Yükseltme: Veritabanı veya işletim sistemi düzeyinde yönetici ayrıcalıkları elde etme.
• Uzak Kod Çalıştırma (RCE): Bazı veritabanı sistemlerinde, saldırganlar SQL Enjeksiyonu aracılığıyla sunucuda rastgele komutlar çalıştırabilir.
• Hizmet Reddi (DoS): Veritabanını yavaşlatma veya çökertme suretiyle uygulamanın erişilemez hale gelmesi.

“SQL Enjeksiyonu, sadece uygulamanın değil, tüm altyapının güvenliğini tehlikeye atabilir. Bu nedenle, proaktif önlemler hayati önem taşır.”

Genişletmek için tıkla ...

• Hazırlanmış İfadeler (Prepared Statements) ve Parametreli Sorgular: Bu, SQL Enjeksiyonuna karşı en etkili ve önerilen yöntemdir. Kullanıcı girişleri, SQL sorgusuna doğrudan birleştirilmek yerine parametre olarak gönderilir. Veritabanı motoru, bu parametreleri SQL kodundan ayrı olarak ele alır, böylece kötü amaçlı kodların yorumlanmasını engeller.
  
  Örnek (Pseudo-code):
  
  Kod:

  PreparedStatement pstmt = connection.prepareStatement("SELECT * FROM users WHERE username = ? AND password = ?");
  pstmt.setString(1, usernameInput);
  pstmt.setString(2, passwordInput);
  ResultSet rs = pstmt.executeQuery();

• Giriş Doğrulama (Input Validation): Tüm kullanıcı girişlerini sunucu tarafında sıkı bir şekilde doğrulamak önemlidir. Beklenen veri türü, uzunluğu, formatı ve içeriği kontrol edilmelidir. Beyaz liste (whitelist) yaklaşımı, yalnızca izin verilen karakter ve formatların kabul edilmesi anlamına gelir ve siyah liste (blacklist) yaklaşımından (yasaklı karakterleri engellemek) daha güvenlidir.
  
• En Az Yetki Prensibi (Principle of Least Privilege): Veritabanı kullanıcılarına ve uygulama rollerine yalnızca görevlerini yerine getirmek için kesinlikle gerekli olan minimum ayrıcalıkları verin. Örneğin, bir web uygulamasının veritabanı kullanıcısının `DELETE` veya `DROP TABLE` gibi komutları çalıştırma yetkisi olmamalıdır.
  
• Hata Yönetimi (Error Handling): Uygulamanın detaylı veritabanı hata mesajlarını son kullanıcılara göstermesini engelleyin. Bu tür mesajlar, saldırganlara veritabanı yapısı veya sürümü hakkında değerli bilgiler sağlayabilir. Bunun yerine, genel ve kullanıcı dostu hata mesajları gösterilmeli ve detaylı hatalar loglara kaydedilmelidir.
  
• Web Uygulama Güvenlik Duvarı (WAF - Web Application Firewall): Bir WAF, SQL Enjeksiyonu gibi yaygın web saldırılarını tespit edebilir ve engelleyebilir. Ancak, WAF'lar tek başına tam koruma sağlamaz ve diğer güvenlik önlemleriyle birlikte kullanılmalıdır.
  
• Karakter Kaçırma (Escaping Characters): Bazı eski veya özel durumlar için, kullanıcı girişindeki özel karakterlerin (örneğin, tek tırnak `'`, çift tırnak `"`, ters eğik çizgi `\`) veritabanı tarafından özel anlamlarını yitirmesi için kaçırılması (escape edilmesi) gerekebilir. Ancak bu yöntem, hazırlıklı ifadeler kadar güvenli değildir ve genellikle hata yapmaya daha yatkındır.
  
• Düzenli Güvenlik Denetimleri ve Yama Yönetimi: Veritabanı sistemlerinizi ve web uygulama çerçevelerinizi düzenli olarak güncelleyin. Bilinen güvenlik açıklarına karşı yamaları uygulayın. Düzenli penetrasyon testleri ve güvenlik denetimleri yaparak zayıflıkları erkenden tespit edin.