• Docker İmajı (Image): Uygulamanızın ve tüm bağımlılıklarının salt okunur bir şablonudur. Bir imaj, bir sınıf gibidir. Örneğin, bir Node.js uygulamasının imajı, Node.js çalışma zamanını, uygulamanızın kodunu ve proje bağımlılıklarını içerebilir. İmajlar, Dockerfile adı verilen metin dosyaları kullanılarak oluşturulur.
• Docker Konteyneri (Container): Bir Docker imajının çalıştırılabilir bir örneğidir. Tıpkı bir sınıfın nesnesi gibidir. Konteynerler birbirinden ve ana sistemden izole çalışır, bu da farklı uygulamaların aynı sunucuda çakışmadan çalışmasını sağlar.
• Dockerfile: Bir Docker imajını oluşturmak için kullanılan talimatları içeren bir metin dosyasıdır. Bu dosya, temel işletim sistemi, kurulacak paketler, kopyalanacak dosyalar, çalıştırılacak komutlar ve açıkta bırakılacak portlar gibi bilgileri tanımlar.
• Docker Compose: Birden fazla konteyner içeren uygulamaları (örneğin, bir web sunucusu, bir veritabanı ve bir önbellek hizmeti) tanımlamak ve çalıştırmak için kullanılan bir araçtır. `docker-compose.yml` dosyası aracılığıyla tüm hizmetlerinizi ve bağımlılıklarını tek bir komutla yönetebilirsiniz.
• Volume (Birim): Konteynerin yaşam döngüsünden bağımsız olarak veri depolamanın bir yoludur. Konteyner silinse bile verilerinizin kalıcı olmasını sağlar. Veritabanları gibi kalıcı veri gerektiren hizmetler için kritik öneme sahiptir.
• Network (Ağ): Konteynerlerin birbirleriyle ve dış dünyayla iletişim kurmasını sağlayan sanal ağlardır. Docker, varsayılan olarak hizmetleriniz için özel ağlar oluşturabilir, bu da güvenliği ve izolasyonu artırır.

• Ortam Tutarlılığı: Geliştirme, test ve üretim ortamları arasında "Benim bilgisayarımda çalışıyordu!" derdine son verir. Tüm ortamlar aynı Docker imajından oluşturulduğu için tutarlılık garantilenir.
• İzolasyon ve Çakışmasızlık: Her uygulama kendi konteynerinde izole bir şekilde çalışır. Bu, farklı uygulamaların bağımlılıklarının veya çalışma zamanı versiyonlarının çakışmasını engeller.
• Hızlı Dağıtım ve Ölçeklenebilirlik: Konteynerler hızlı bir şekilde başlatılabilir ve durdurulabilir. Yük arttığında, uygulamanızın yeni kopyalarını içeren yeni konteynerler anında devreye alınabilir, bu da yatay ölçeklendirmeyi kolaylaştırır.
• Kaynak Verimliliği: Sanal makinelere kıyasla daha az kaynak (CPU, RAM) tüketirler çünkü işletim sistemi çekirdeğini paylaşırlar. Bu, aynı donanım üzerinde daha fazla uygulamanın çalıştırılmasına olanak tanır.
• Kolay CI/CD Entegrasyonu: Docker, sürekli entegrasyon (CI) ve sürekli dağıtım (CD) süreçleriyle mükemmel bir uyum içindedir. Otomatik derleme, test ve dağıtım adımları Docker imajları ve konteynerleri kullanılarak basitleştirilir.
• Taşınabilirlik: Bir Docker imajı, Docker'ın yüklü olduğu herhangi bir Linux, Windows veya macOS sisteminde aynı şekilde çalışabilir. Bu, uygulamaların farklı altyapılar arasında kolayca taşınmasını sağlar.

# Temel olarak Node.js 16 imajını kullan
FROM node:16-alpine

# Çalışma dizinini /app olarak ayarla
WORKDIR /app

# package.json ve package-lock.json dosyalarını kopyala
COPY package*.json ./

# Node.js bağımlılıklarını kur
RUN npm install

# Uygulama kodunu kopyala
COPY . .

# Uygulamanın 3000 portunda dinleyeceğini belirt
EXPOSE 3000

# Uygulamayı başlatma komutu
CMD ["npm", "start"]

version: '3.8'

services:
  web:
    build: .
    ports:
      - "3000:3000"
    environment:
      NODE_ENV: production
      DATABASE_URL: postgres://user:password@db:5432/mydatabase
    depends_on:
      - db
    volumes:
      - ./app:/app

  db:
    image: postgres:13
    restart: always
    environment:
      POSTGRES_DB: mydatabase
      POSTGRES_USER: user
      POSTGRES_PASSWORD: password
    volumes:
      - db_data:/var/lib/postgresql/data

volumes:
  db_data:

• `web` hizmeti, mevcut dizindeki `Dockerfile` kullanılarak inşa edilir. 3000 numaralı portu dışarıya açar ve veritabanı bağlantısı için ortam değişkenlerini tanımlar. `depends_on: db` ile `db` hizmetinin önce başlatılmasını sağlar.
• `db` hizmeti, `postgres:13` imajını kullanır ve PostgreSQL için gerekli ortam değişkenlerini (veritabanı adı, kullanıcı adı, şifre) ayarlar. `db_data` adında bir volume kullanarak veritabanı verilerinin kalıcı olmasını sağlar.
• `volumes` bölümü, `db_data` adında adlandırılmış bir birim tanımlar. Bu birim, konteyner silinse bile veritabanı verilerinizin güvenliğini sağlar.

docker-compose up --build -d

docker-compose down

• CI/CD Entegrasyonu: Docker imajlarını derlemek ve Docker Compose ile dağıtmak, Jenkins, GitLab CI/CD, GitHub Actions gibi araçlarla kolayca otomatikleştirilebilir. Her kod gönderiminde otomatik testler çalıştırılabilir, yeni bir imaj oluşturulabilir ve üretim ortamına dağıtılabilir. Daha fazla bilgi için Docker'ın resmi dokümantasyonu mükemmel bir kaynaktır.
• Güvenlik: Minimum ayrıcalıklı kullanıcılar kullanın, hassas bilgileri (veritabanı şifreleri, API anahtarları) doğrudan `Dockerfile`'a yazmak yerine Docker sırları (Docker Secrets) veya ortam değişkenleri (ancak üretimde dikkatli olun) ile yönetin. Güvenlik açıkları içermeyen temel imajları tercih edin ve imajlarınızı düzenli olarak güncelleyin.
• Log Yönetimi: Konteyner loglarını merkezi bir loglama sistemine (ELK Stack, Grafana Loki, Splunk) yönlendirmek, uygulamalarınızın sağlığını izlemek ve sorunları gidermek için hayati öneme sahiptir. Docker'ın kendi log sürücüleri bu entegrasyonu kolaylaştırır.
• Orkestrasyon: Büyük ölçekli veya karmaşık uygulamalar için Docker Swarm veya Kubernetes gibi konteyner orkestrasyon araçları kullanmak, binlerce konteyneri yönetme, ölçeklendirme, hizmet keşfi ve otomatik hata toleransı sağlama konusunda size yardımcı olacaktır.

"Konteynerizasyon, yazılım dağıtımını basitleştirerek geliştirici verimliliğini artırır, operasyonel maliyetleri düşürür ve uygulamaların daha tutarlı ve güvenilir çalışmasını sağlar."

Genişletmek için tıkla ...