Ağ Güvenliği Protokolleri: Kapsamlı Bir Rehber ve Çalışma Prensipleri
Ağ güvenliği, günümüz dijital dünyasında vazgeçilmez bir unsurdur. Verilerin gizliliğini, bütünlüğünü ve erişilebilirliğini sağlamak için çeşitli protokoller geliştirilmiştir. Bu protokoller, ağ üzerindeki iletişimi yetkisiz erişimden, sızıntılardan ve manipülasyonlardan korur. Bu rehberde, en yaygın ve kritik ağ güvenliği protokollerini detaylı bir şekilde inceleyeceğiz, çalışma prensiplerini açıklayacak ve kullanım alanlarına değineceğiz.
1. Taşıma Katmanı Güvenliği (TLS/SSL)
TLS (Transport Layer Security) ve önceki versiyonu SSL (Secure Sockets Layer), internet üzerindeki iletişimi şifrelemek ve kimlik doğrulamak için tasarlanmış kriptografik protokollerdir. Özellikle web tarayıcıları ve sunucular arasındaki güvenli iletişimin temelini oluştururlar. Bir web sitesi adresi "https://" ile başlıyorsa, bu sitenin TLS/SSL kullandığı ve veri aktarımının şifrelendiği anlamına gelir. Bu, kullanıcı parolaları, kredi kartı bilgileri gibi hassas verilerin üçüncü şahıslar tarafından okunmasını engeller.
Nasıl Çalışır?
TLS/SSL, bir el sıkışma (handshake) süreci ile başlar. Bu süreçte, istemci ve sunucu birbirlerinin kimliklerini doğrular, şifreleme algoritmalarını ve oturum anahtarlarını üzerinde anlaşır. Bu el sıkışma aşağıdaki adımları içerir:
TLS el sıkışma sürecinin basitleştirilmiş görseli.
2. IP Güvenliği (IPsec)
IPsec (Internet Protocol Security), IP katmanında (OSI modelinin ağ katmanı) çalışan bir protokol paketidir ve internet üzerinden güvenli iletişim sağlamak için kullanılır. Özellikle Sanal Özel Ağlar (VPN) oluşturmak için yaygın olarak kullanılır. IPsec, veri bütünlüğü, veri gizliliği (şifreleme) ve kimlik doğrulama hizmetleri sunarak, genel IP ağları üzerinden güvenli bir kanal oluşturur.
IPsec Bileşenleri:
IPsec, iki ana modda çalışabilir:
3. Güvenli Kabuk (SSH)
SSH (Secure Shell), güvensiz bir ağ üzerinden güvenli bir şekilde uzaktan bilgisayar erişimi ve komut yürütme sağlayan kriptografik bir ağ protokolüdür. Özellikle sunucuların ve ağ cihazlarının uzaktan yönetimi, dosya transferi ve diğer ağ hizmetleri için kullanılır. SSH, telnet, rlogin veya FTP gibi eski, güvenli olmayan protokollerin yerini almıştır, çünkü bu eski protokoller veriyi şifresiz aktarırdı.
Özellikleri ve Çalışma Prensibi:
SSH, istemci-sunucu mimarisi üzerinde çalışır. Bağlantı kurulduğunda, sunucu ve istemci arasında bir el sıkışma gerçekleşir, bu sırada Diffie-Hellman anahtar değişimi kullanılarak simetrik bir oturum anahtarı oluşturulur. Bu anahtar, tüm iletişimi şifrelemek için kullanılır. Kimlik doğrulama parolalar, SSH anahtarları (genel/özel anahtar çiftleri) veya Kerberos gibi mekanizmalarla yapılabilir.
Bir SSH bağlantısı kurarken kullanılan temel komut örneği:
Burada, `kullanici_adi` uzaktan erişilecek kullanıcının adı, `sunucu_adresi` sunucunun IP adresi veya alan adı, `-p 22` ise SSH'nin varsayılan portu olan 22'yi belirtir. Port belirtmek genellikle isteğe bağlıdır, ancak güvenlik amacıyla varsayılan port değiştirilebilir.
4. Sanal Özel Ağ (VPN) Protokolleri
VPN'ler, internet gibi herkese açık ve güvensiz bir ağ üzerinden güvenli ve şifreli bir tünel oluşturarak kullanıcıların veya ağların sanki fiziksel olarak aynı ağdaymış gibi bağlanmasını sağlar. Bu sayede, uzaktan çalışanlar kurumsal ağlara güvenli bir şekilde erişebilir veya kullanıcılar çevrimiçi gizliliklerini artırabilir. Birçok farklı VPN protokolü mevcuttur, her birinin kendi avantajları ve dezavantajları vardır:
5. DNS Güvenlik Uzantıları (DNSSEC)
DNSSEC (Domain Name System Security Extensions), İnternet'in telefon rehberi olan DNS (Domain Name System) sistemine güvenlik katmanı ekleyen bir grup spesifikasyondur. DNSSEC, DNS yanıtlarının doğruluğunu ve bütünlüğünü sağlayarak "DNS zehirlenmesi" (DNS Cache Poisoning) veya "DNS Spoofing" gibi saldırıları önlemeye yardımcı olur. Bu saldırılar, kullanıcıları sahte web sitelerine yönlendirmek için kullanılır.
Neden DNSSEC Gereklidir?
Geleneksel DNS, kimlik doğrulama veya doğrulama mekanizmaları içermediği için saldırılara açıktır. Bir saldırgan, sahte DNS kayıtları ile kullanıcıları kötü amaçlı web sitelerine veya phishing sitelerine yönlendirebilir, bu da ciddi veri ihlallerine yol açabilir. DNSSEC, dijital imzalar kullanarak DNS verilerinin kaynaklandığı sunucunun gerçekliğini doğrular ve verilerin yolda değiştirilmediğini garanti eder. Bu, DNS sorgularının ve yanıtlarının güvenilirliğini artırır.
6. Kablosuz Ağ Güvenliği (WPA/WPA2/WPA3)
Kablosuz ağlar (Wi-Fi) için de özel güvenlik protokolleri geliştirilmiştir. Bu protokoller, kablosuz bağlantılar üzerinden veri akışını şifreleyerek ve kimlik doğrulama sağlayarak yetkisiz erişimi engeller:
7. Kerberos
Kerberos, kimliği doğrulanmamış ağlarda istemci/sunucu uygulamaları için güçlü bir kimlik doğrulama hizmeti sağlayan bir ağ kimlik doğrulama protokolüdür. Adını Yunan mitolojisindeki üç başlı köpek Kerberos'tan alır; bunun nedeni, kimlik doğrulama için üç taraf arasında (kullanıcı, hizmet sunucusu ve bir güvenli üçüncü taraf olan Anahtar Dağıtım Merkezi - KDC) bir etkileşimin olmasıdır.
Kerberos'un Avantajları ve Çalışma Prensibi:
8. Sınırlı Ağ Güvenliği Protokolleri ve Gelecek Trendler
Yukarıda bahsedilenler, ağ güvenliği protokollerinin sadece bir kısmını oluşturmaktadır. Ağ güvenliği alanı sürekli olarak gelişmektedir ve yeni tehditlerle başa çıkmak için yeni protokoller ve teknolojiler geliştirilmektedir:
Ağ güvenliği sürekli gelişen bir alandır ve bu protokoller de tehdit ortamına göre evrilmektedir. Her bir protokolün kendine özgü avantajları, dezavantajları ve kullanım alanları vardır. Doğru protokol kombinasyonunu seçmek, bir ağın genel güvenlik duruşunu önemli ölçüde güçlendirir. Bu protokollerin doğru şekilde yapılandırılması ve düzenli olarak güncellenmesi, siber saldırılara karşı dirençli bir altyapı oluşturmanın anahtarıdır.
Ağ güvenliği protokollerinin anlaşılması ve doğru uygulanması, kişisel verilerden kurumsal sırra kadar her türlü bilginin korunması için hayati öneme sahiptir. Unutulmamalıdır ki, en güçlü protokol bile yanlış yapılandırma, güncel olmayan yazılımlar veya insan hatası nedeniyle zayıflayabilir. Bu nedenle, sürekli eğitim, güvenlik bilinci ve güncel kalmak, siber güvenlikte başarının anahtarıdır.
Bu rehber, ağ güvenliği protokollerinin geniş dünyasına bir başlangıç noktası sunmaktadır. Her bir protokolün kendine özgü derinlikleri ve alt bileşenleri bulunmaktadır. Güvenli bir dijital gelecek için bu protokollerin doğru anlaşılması ve uygulanması kritik öneme sahiptir.
Ağ güvenliği, günümüz dijital dünyasında vazgeçilmez bir unsurdur. Verilerin gizliliğini, bütünlüğünü ve erişilebilirliğini sağlamak için çeşitli protokoller geliştirilmiştir. Bu protokoller, ağ üzerindeki iletişimi yetkisiz erişimden, sızıntılardan ve manipülasyonlardan korur. Bu rehberde, en yaygın ve kritik ağ güvenliği protokollerini detaylı bir şekilde inceleyeceğiz, çalışma prensiplerini açıklayacak ve kullanım alanlarına değineceğiz.
1. Taşıma Katmanı Güvenliği (TLS/SSL)
TLS (Transport Layer Security) ve önceki versiyonu SSL (Secure Sockets Layer), internet üzerindeki iletişimi şifrelemek ve kimlik doğrulamak için tasarlanmış kriptografik protokollerdir. Özellikle web tarayıcıları ve sunucular arasındaki güvenli iletişimin temelini oluştururlar. Bir web sitesi adresi "https://" ile başlıyorsa, bu sitenin TLS/SSL kullandığı ve veri aktarımının şifrelendiği anlamına gelir. Bu, kullanıcı parolaları, kredi kartı bilgileri gibi hassas verilerin üçüncü şahıslar tarafından okunmasını engeller.
Nasıl Çalışır?
TLS/SSL, bir el sıkışma (handshake) süreci ile başlar. Bu süreçte, istemci ve sunucu birbirlerinin kimliklerini doğrular, şifreleme algoritmalarını ve oturum anahtarlarını üzerinde anlaşır. Bu el sıkışma aşağıdaki adımları içerir:
- İstemci, sunucuya bir "ClientHello" mesajı gönderir, desteklediği TLS sürümlerini, şifreleme paketlerini ve bir rastgele sayı bildirir.
- Sunucu, bu mesaja bir "ServerHello" ile yanıt verir, seçtiği TLS sürümünü, şifreleme paketini, kendi rastgele sayısını ve dijital sertifikasını (kimliğini kanıtlayan ve bir sertifika yetkilisi tarafından imzalanmış belge) gönderir.
- İstemci, sunucunun sertifikasını (geçerliliğini, süresini, sertifika yetkilisini) doğrular. Eğer geçerliyse, bir oturum anahtarı oluşturur (ya da ön anahtar malzemesi üretir) ve bunu sunucunun genel anahtarı ile şifreleyerek sunucuya gönderir.
- Sunucu, kendi özel anahtarı ile bu şifreli oturum anahtarını çözer. Her iki taraf da bu anahtarı kullanarak gelecekteki iletişimi şifrelemek için simetrik anahtarlar türetir.
- Her iki taraf da aynı oturum anahtarına sahip olduğunda, güvenli ve şifreli uygulama katmanı iletişimi başlar. Bu anahtarlar genellikle her oturum için benzersizdir (Forward Secrecy).
TLS el sıkışma sürecinin basitleştirilmiş görseli.
2. IP Güvenliği (IPsec)
IPsec (Internet Protocol Security), IP katmanında (OSI modelinin ağ katmanı) çalışan bir protokol paketidir ve internet üzerinden güvenli iletişim sağlamak için kullanılır. Özellikle Sanal Özel Ağlar (VPN) oluşturmak için yaygın olarak kullanılır. IPsec, veri bütünlüğü, veri gizliliği (şifreleme) ve kimlik doğrulama hizmetleri sunarak, genel IP ağları üzerinden güvenli bir kanal oluşturur.
IPsec Bileşenleri:
- Kimlik Doğrulama Başlığı (Authentication Header - AH): Veri bütünlüğü ve kimlik doğrulaması sağlar, ancak şifreleme yapmaz. Paketlerin yolda değiştirilmediğini ve gerçekten belirtilen kaynaktan geldiğini garanti eder.
- Güvenlik Yükü Sarmalayıcı (Encapsulating Security Payload - ESP): Hem şifreleme (genellikle AES gibi algoritmalarla) hem de kimlik doğrulaması sağlar. IPsec VPN tünellerinde veri gizliliği için en sık kullanılan bileşendir.
- Anahtar Değişim Protokolleri (Key Exchange Protocols): Güvenli anahtar değişimi için kullanılır, en yaygın olanı IKE (Internet Key Exchange). IKE, her iki uçtaki IPsec eşlerinin güvenlik ilişkilerini (Security Associations - SA) kurmasını ve şifreleme anahtarlarını anlaşmasını sağlar.
IPsec, iki ana modda çalışabilir:
- Taşıma Modu (Transport Mode): Sadece IP paketinin veri kısmını (payload) şifreler ve kimlik doğrular. IP başlığı değişmeden kalır. Genellikle uçtan uca güvenli iletişimde, örneğin bir istemciden bir sunucuya doğrudan şifreli bağlantı kurmak için kullanılır.
- Tünel Modu (Tunnel Mode): Tüm IP paketini (orijinal IP başlığı dahil) şifreler ve yeni bir IP başlığı ekler. Bu, özellikle VPN'lerde ağlar arası (site-to-site) veya uzak kullanıcıdan ağa (remote access) iletişimi güvenli hale getirmek için tercih edilir. Yeni IP başlığı, tünelin iki ucu arasındaki yönlendirmeyi sağlar.
3. Güvenli Kabuk (SSH)
SSH (Secure Shell), güvensiz bir ağ üzerinden güvenli bir şekilde uzaktan bilgisayar erişimi ve komut yürütme sağlayan kriptografik bir ağ protokolüdür. Özellikle sunucuların ve ağ cihazlarının uzaktan yönetimi, dosya transferi ve diğer ağ hizmetleri için kullanılır. SSH, telnet, rlogin veya FTP gibi eski, güvenli olmayan protokollerin yerini almıştır, çünkü bu eski protokoller veriyi şifresiz aktarırdı.
Özellikleri ve Çalışma Prensibi:
SSH, istemci-sunucu mimarisi üzerinde çalışır. Bağlantı kurulduğunda, sunucu ve istemci arasında bir el sıkışma gerçekleşir, bu sırada Diffie-Hellman anahtar değişimi kullanılarak simetrik bir oturum anahtarı oluşturulur. Bu anahtar, tüm iletişimi şifrelemek için kullanılır. Kimlik doğrulama parolalar, SSH anahtarları (genel/özel anahtar çiftleri) veya Kerberos gibi mekanizmalarla yapılabilir.
- Güvenli Uzaktan Oturum: Komut satırı arayüzü (CLI) aracılığıyla uzaktan sunucu yönetimi ve komut çalıştırma. Tüm girdi ve çıktılar şifrelenir.
- Port Yönlendirme (Tunneling/Forwarding): Güvenli bir tünel üzerinden diğer ağ hizmetlerini (örneğin, HTTP, POP3, veritabanı bağlantıları) iletmek için kullanılır. Bu, güvensiz bir servisin güvenli bir SSH tüneli içinden geçirilerek korunmasını sağlar.
- Güvenli Dosya Transferi: SCP (Secure Copy Protocol) ve SFTP (SSH File Transfer Protocol) gibi alt protokoller aracılığıyla güvenli dosya transferi sağlar. Bu protokoller SSH'nin şifreleme ve kimlik doğrulama mekanizmalarını kullanır.
Bir SSH bağlantısı kurarken kullanılan temel komut örneği:
Kod:
ssh kullanici_adi@sunucu_adresi -p 224. Sanal Özel Ağ (VPN) Protokolleri
VPN'ler, internet gibi herkese açık ve güvensiz bir ağ üzerinden güvenli ve şifreli bir tünel oluşturarak kullanıcıların veya ağların sanki fiziksel olarak aynı ağdaymış gibi bağlanmasını sağlar. Bu sayede, uzaktan çalışanlar kurumsal ağlara güvenli bir şekilde erişebilir veya kullanıcılar çevrimiçi gizliliklerini artırabilir. Birçok farklı VPN protokolü mevcuttur, her birinin kendi avantajları ve dezavantajları vardır:
- PPTP (Point-to-Point Tunneling Protocol): En eski VPN protokollerinden biridir. Kurulumu kolay ve hızlı bağlantı sağlar ancak bilinen ciddi güvenlik açıkları nedeniyle modern kullanımlar için kesinlikle önerilmez. Genellikle basit ve hızlı bağlantılar için tercih edilirdi, ancak günümüzde kullanılmamalıdır.
- L2TP/IPsec (Layer 2 Tunneling Protocol with IPsec): L2TP bir tünel protokolü olup, kendi başına şifreleme sağlamaz. Bu nedenle genellikle IPsec ile birlikte kullanılarak güvenliği artırılır. Geniş bir cihaz yelpazesi tarafından desteklenir ve nispeten iyi bir güvenlik sağlar, ancak OpenVPN'e göre biraz daha yavaştır.
- OpenVPN: Açık kaynaklı, son derece yapılandırılabilir ve güvenli bir VPN protokolüdür. Hem UDP hem de TCP üzerinden çalışabilir, bu da onu güvenlik duvarlarını aşmada daha etkili kılar. Genellikle özel VPN sunucuları ve ticari VPN hizmetleri tarafından tercih edilir ve topluluk tarafından sürekli denetlenir.
- WireGuard: Daha yeni bir VPN protokolüdür. Basitliği, hızı (çok daha az kod satırına sahip olması nedeniyle) ve modern şifreleme algoritmaları (ChaCha20, Poly1305 vb.) sayesinde hızla popülerlik kazanmıştır. Düşük kaynak tüketimi ve yüksek performansı ile özellikle mobil cihazlar için avantajlıdır.
5. DNS Güvenlik Uzantıları (DNSSEC)
DNSSEC (Domain Name System Security Extensions), İnternet'in telefon rehberi olan DNS (Domain Name System) sistemine güvenlik katmanı ekleyen bir grup spesifikasyondur. DNSSEC, DNS yanıtlarının doğruluğunu ve bütünlüğünü sağlayarak "DNS zehirlenmesi" (DNS Cache Poisoning) veya "DNS Spoofing" gibi saldırıları önlemeye yardımcı olur. Bu saldırılar, kullanıcıları sahte web sitelerine yönlendirmek için kullanılır.
Neden DNSSEC Gereklidir?
Geleneksel DNS, kimlik doğrulama veya doğrulama mekanizmaları içermediği için saldırılara açıktır. Bir saldırgan, sahte DNS kayıtları ile kullanıcıları kötü amaçlı web sitelerine veya phishing sitelerine yönlendirebilir, bu da ciddi veri ihlallerine yol açabilir. DNSSEC, dijital imzalar kullanarak DNS verilerinin kaynaklandığı sunucunun gerçekliğini doğrular ve verilerin yolda değiştirilmediğini garanti eder. Bu, DNS sorgularının ve yanıtlarının güvenilirliğini artırır.
6. Kablosuz Ağ Güvenliği (WPA/WPA2/WPA3)
Kablosuz ağlar (Wi-Fi) için de özel güvenlik protokolleri geliştirilmiştir. Bu protokoller, kablosuz bağlantılar üzerinden veri akışını şifreleyerek ve kimlik doğrulama sağlayarak yetkisiz erişimi engeller:
- WEP (Wired Equivalent Privacy): İlk kablosuz güvenlik standardıydı ancak ciddi güvenlik açıkları ve kolayca kırılabiliyor olması nedeniyle hızla terk edilmiştir. Kesinlikle kullanılmamalıdır.
- WPA (Wi-Fi Protected Access): WEP'in zayıflıklarını gidermek için geçici bir çözüm olarak geliştirildi. TKIP (Temporal Key Integrity Protocol) kullanır ve WEP'e göre daha güvenlidir, ancak hala bazı zayıflıkları vardır. WPA2'ye geçiş sürecinde bir ara çözüm olarak kullanılmıştır.
- WPA2 (Wi-Fi Protected Access II): Günümüzde en yaygın kullanılan kablosuz güvenlik standardıdır. AES (Advanced Encryption Standard) ve CCMP (Counter Mode with Cipher Block Chaining Message Authentication Code Protocol) kullanır. Ev ve kurumsal ağlar için güçlü güvenlik sağlar. "KRACK" gibi saldırılara karşı bazı zayıflıklar gösterse de, uygun yamalarla hala çok güvenlidir.
- WPA3 (Wi-Fi Protected Access 3): En yeni ve en güvenli kablosuz güvenlik standardıdır. WPA2'nin bazı zayıflıklarını giderir, özellikle parola tahmin saldırılarına karşı daha dirençlidir (SAE - Simultaneous Authentication of Equals algoritmasını kullanır) ve açık ağlarda bile bireysel veri şifrelemesi sunar. Gelecek için tavsiye edilen standarttır.
7. Kerberos
Kerberos, kimliği doğrulanmamış ağlarda istemci/sunucu uygulamaları için güçlü bir kimlik doğrulama hizmeti sağlayan bir ağ kimlik doğrulama protokolüdür. Adını Yunan mitolojisindeki üç başlı köpek Kerberos'tan alır; bunun nedeni, kimlik doğrulama için üç taraf arasında (kullanıcı, hizmet sunucusu ve bir güvenli üçüncü taraf olan Anahtar Dağıtım Merkezi - KDC) bir etkileşimin olmasıdır.
Kerberos'un Avantajları ve Çalışma Prensibi:
- Tek Oturum Açma (Single Sign-On - SSO): Kullanıcıların bir kere kimlik doğrulaması yaparak birden fazla hizmete (örneğin dosya sunucuları, e-posta sunucuları, veritabanları) erişmesini sağlar.
- Karşılıklı Kimlik Doğrulama: Hem istemcinin sunucuya hem de sunucunun istemciye kimliğini doğrulamasını sağlar. Bu, Man-in-the-Middle (MITM) saldırılarını büyük ölçüde önler.
- Zaman Damgası Temelli: Replay saldırılarını önlemek için zaman damgalarını kullanır. İletişim biletleri belirli bir süre için geçerlidir ve süresi dolan biletler geçersiz hale gelir.
- Güvenli Anahtar Dağıtımı: KDC, hem istemci hem de sunucu için simetrik oturum anahtarları oluşturur ve bunları güvenli bir şekilde dağıtır.
8. Sınırlı Ağ Güvenliği Protokolleri ve Gelecek Trendler
Yukarıda bahsedilenler, ağ güvenliği protokollerinin sadece bir kısmını oluşturmaktadır. Ağ güvenliği alanı sürekli olarak gelişmektedir ve yeni tehditlerle başa çıkmak için yeni protokoller ve teknolojiler geliştirilmektedir:
- Blockchain Tabanlı Güvenlik Çözümleri: Dağıtılmış defter teknolojileri, kimlik yönetimi, veri bütünlüğü ve güvenli iletişim için yeni yaklaşımlar sunmaktadır.
- Yapay Zeka Destekli Tehdit Algılama: Anormal davranışları ve yeni tehditleri saptamak için makine öğrenimi algoritmaları kullanan protokoller ve sistemler geliştirilmektedir.
- Kuantum Dirençli Kriptografi (Post-Quantum Cryptography): Kuantum bilgisayarların mevcut şifreleme algoritmalarını kırma potansiyeline karşı dirençli yeni kriptografik protokoller üzerinde çalışılmaktadır.
- Nesnelerin İnterneti (IoT) Cihazları için Hafif Protokoller: Düşük işlem gücüne ve kısıtlı pil ömrüne sahip IoT cihazları için optimize edilmiş, enerji verimli ve güvenli iletişim protokolleri önem kazanmaktadır.
Ağ güvenliği sürekli gelişen bir alandır ve bu protokoller de tehdit ortamına göre evrilmektedir. Her bir protokolün kendine özgü avantajları, dezavantajları ve kullanım alanları vardır. Doğru protokol kombinasyonunu seçmek, bir ağın genel güvenlik duruşunu önemli ölçüde güçlendirir. Bu protokollerin doğru şekilde yapılandırılması ve düzenli olarak güncellenmesi, siber saldırılara karşı dirençli bir altyapı oluşturmanın anahtarıdır.
Kod:
// Temel bir simetrik şifreleme algoritması için pseudokod örneği
// Bu, AES veya ChaCha20 gibi gerçek dünya algoritmalarının basitleştirilmiş bir temsilidir.
function encryptData(data, encryptionKey) {
// 1. Veriyi bloklara ayır (örneğin, 128 bit)
let dataBlocks = splitIntoBlocks(data);
// 2. Her blok için şifreleme dönüşümü uygula
// (Anahtarı kullanarak XOR, permütasyonlar, değiştirmeler vb.)
let encryptedBlocks = [];
for (let block of dataBlocks) {
let encryptedBlock = applyEncryptionAlgorithm(block, encryptionKey);
encryptedBlocks.push(encryptedBlock);
}
// 3. Şifrelenmiş blokları birleştir
let encryptedData = joinBlocks(encryptedBlocks);
// 4. İsteğe bağlı: Kimlik doğrulama etiketi ekle (MAC/HMAC)
let authenticationTag = generateMac(encryptedData, encryptionKey);
return { encryptedData: encryptedData, authenticationTag: authenticationTag };
}
function decryptData(encryptedData, authenticationTag, encryptionKey) {
// 1. Kimlik doğrulama etiketini doğrula
if (!verifyMac(encryptedData, authenticationTag, encryptionKey)) {
throw new Error("Veri bütünlüğü ihlali veya yetkisiz değişiklik!");
}
// 2. Şifrelenmiş veriyi bloklara ayır
let encryptedBlocks = splitIntoBlocks(encryptedData);
// 3. Her blok için şifre çözme dönüşümü uygula
let decryptedBlocks = [];
for (let block of encryptedBlocks) {
let decryptedBlock = applyDecryptionAlgorithm(block, encryptionKey);
decryptedBlocks.push(decryptedBlock);
}
// 4. Şifresi çözülmüş blokları birleştir
let decryptedData = joinBlocks(decryptedBlocks);
return decryptedData;
}Ağ güvenliği protokollerinin anlaşılması ve doğru uygulanması, kişisel verilerden kurumsal sırra kadar her türlü bilginin korunması için hayati öneme sahiptir. Unutulmamalıdır ki, en güçlü protokol bile yanlış yapılandırma, güncel olmayan yazılımlar veya insan hatası nedeniyle zayıflayabilir. Bu nedenle, sürekli eğitim, güvenlik bilinci ve güncel kalmak, siber güvenlikte başarının anahtarıdır.
Bu rehber, ağ güvenliği protokollerinin geniş dünyasına bir başlangıç noktası sunmaktadır. Her bir protokolün kendine özgü derinlikleri ve alt bileşenleri bulunmaktadır. Güvenli bir dijital gelecek için bu protokollerin doğru anlaşılması ve uygulanması kritik öneme sahiptir.
